Ouder(S)/Verzorger(s)

Wat als je je eigen kind niet meer herkent?

Direct hulp?

Wij zijn broer!

Als ouder/verzorger word je nauw betrokken bij de behandeling. Alles met als doel om als gezin een verandering door te maken, en samen een mooie basis te leggen voor de toekomst.

Afhankelijk van de vorm van de behandeling, houden wij systeemgesprekken. Deze worden gehouden met als doel elkaar beter te leren kennen en begrijpen. Ouders/verzorgers krijgen huiswerkopdrachten mee om hen te activeren en/of te ondersteunen bij het nadenken over hun eigen vormende gebeurtenissen. Stil te staan bij wat er in de afgelopen periode allemaal is gebeurd en hoeveel pijn of zorgen zij hiervan hebben gehad. Nadenken over hun wensen voor de toekomst. Dit wordt allemaal meegenomen in de systeemgesprekken, die om de week een dagdeel in beslag neemt.

Is onze behandeling passend voor de hulpvraag, gaan we zo snel mogelijk starten. Alles in goed overleg met elkaar, en eventueel betrokken partijen (denk aan school, werk enzovoort).

Het ontstaan van Wij zijn broer!

Mike van der velde

Ik heb zelf veel meegemaakt in mijn leven. Deze ervaringen gebruik ik op dagelijkse basis in mijn werk als pre-intaker/bestuurder van Wij zijn BROER!

Alles wat ik heb meegemaakt heeft niet alleen invloed gehad op mijzelf, maar ook en vooral op de mensen die van mij houden en het dichtste bij mij staan. Eén daarvan is mijn lieve moeder, die mij, en vooral mijn gedrag, niet altijd even lief vond.

Daarom wil ik jullie graag meenemen in het verhaal van mijn moeder.

Welkom ouders/verzorgers

“Je vuile was niet buiten hangen” met die gedachte ben ik opgevoed. Je wil als ouder toch dat het allemaal voorspoedig verloopt? Dus, toen bleek dat onze zoon een probleem had dachten wij daar met elkaar wel uit te komen. 

Natuurlijk lukte ons dat helemaal niet. Wij hadden namelijk geen idee hoe en wat er aan te doen. Proberen zo open mogelijk met hem daar over te praten, of juist boos en streng zijn? Uiteindelijk moesten we bekennen dat we er zo niet uit kwamen. De hulpvraag komt naar boven en we gaan langs bij de meest voor de hand liggende instanties.

Zoonlief (die inmiddels allang niet meer lief was) ging keurig mee. Hij luisterde naar de desbetreffende meneer of mevrouw van de instantie en zei braaf wat zij en wij van hem wilde horen. Dit alles was een groot toneelstuk!

Natuurlijk wil je als ouder zijn “goede” bedoelingen en voornemens geloven.

Vol goede moed ga je het hulptraject in. 

Al gauw kwamen we tot de ontdekking dat een jongere met dusdanige problemen erg slim en doordacht kan zijn. En dat zijn toneelstukje dus echt een spel is! 

Bij de hulpinstantie kwamen we ook niet verder. We gingen daar zitten. Zoon netjes gewassen, gekleed en welwillend. Daar begint het toneelstukje al mee. Hij luisterde en gaf antwoord op hun vragen. Die verrassend veel overeen kwamen met de vragen van de vorige keer? Huh, dacht ik als moeder. Beginnen ze nou weer opnieuw? Op mijn vraag of ze soms een standaard vragenlijst afwerken, was het antwoord dus ook gewoon JA. Zien ze dan niet wat ik zie, een jongen met problemen die hulp nodig heeft? Vervolgens kreeg ik als ouder advies hoe om te gaan met zijn gedrag. Tenslotte kent niemand zijn kind zo goed dan zijn eigen ouders. Oh ja, en er zijn heel wat jongeren die graag experimenteren. Met andere woorden, ik hoefde me niet ongerust te maken, het paste bij zijn leeftijd. Zoon glimlachte en was het er roerend mee eens. Zijn spel werd zo goed ingepakt dat ik blijkbaar de enige was die het doorzag. Dat was het einde van ons hulptraject. Het liep dus niet goed af….helaas.

Hij leefde voor en met zijn problemen. Misschien wilde en kon hij geen andere weg meer bewandelen. We moesten hem loslaten om ons gezin te beschermen. Onze wegen scheiden zich, zijn weg werd niet onze weg. Hij op straat en ons leven veranderde in een emotionele draaikolk. 

Totdat op een dag, hij belde en om hulp vroeg! Vanaf die hulpvraag zijn we met elkaar ervoor gegaan. Hij moest het zelf doen, maar met onze voorwaardelijke steun in de rug. Het is zoonlief (die inmiddels weer heel lief is) gelukt!! En wat kan je als ouder dan super blij en trots zijn. Je zoon weer onderdeel van je gezin en je familie. 

Dus ouders, geef niet op en zoek de juiste hulp. Succes!!

Ervaringsverhalen

Onze werkwijze

1

Hulpvraag

Op welke manier de hulpvraag ook binnenkomt, wij nemen altijd telefonisch contact op om te kijken wat wij kunnen betekenen.

2

Vrijblijvende kennismaking

Stilstaan bij wie wij zijn, en wat wij kunnen betekenen voor de hulpvraag van de jongere

3

Intake

Tijdens de intake gaat de regiebehandelaar bepalen of de mogelijkheid tot behandelen verantwoord is

4

Behandelingen

De behandeling die wij aanbieden is afhankelijk van de zorgzwaarte. Deze wordt uitgevraagd tijdens de kennismakingsfase

5

De rest van het leven verbinding

Vanaf het stellen van een hulpvraag, en het aangaan van verbinding met BROER! wordt de jongere onderdeel van de familie.

Meer weten over onze werkwijze? Neem contact op!

Praktische informatie

Werkwijze

Wil je meer info over onze werkwijze?

Behandelingen

Wil je meer info over wat wij behandelen?

Vergoedingen

Wil je meer informatie over hoe onze zorg vergoed wordt?

Neem contact op of meld je aan!

Heb je vragen over de behandeling, een aanmelding of wil je contact opnemen met het team van Wij zijn BROER!? Wij staan je graag telefonisch te woord. Je kunt ook via onderstaand contactformulier een bericht sturen. Wij nemen dan zo spoedig mogelijk contact met je op.